Welkom op de vogelblog van Peter van de Beek



Op deze blog plaats ik mijn vogelmomenten.
Dat zijn fotos die ik maak van onze nederlandse vogels en voorzie van een korte eenvoudige toelichting. Het is even een moment om stil te staan bij onze vogels. Je kunt lezen en zien hoe interessant en mooi ze zijn. Daardoor merk je ook dat ze eigenlijk overal om je heen zijn.
Tevens plaats ik informatie over leuke vogelkijkplaatsen.
Ik hoop dat je door deze vogelmomenten bewuster naar vogels gaat kijken
en dat het beginnende vogelaars helpt bij herkenning en kennisontwikkeling.
Als je de vogelmomenten automatisch wilt ontvangen dan kun je je aanmelden met je emailadres.

maandag 26 mei 2014

VOGELMOMENT VELDLEEUWERIK

Veldleeuwerik, Alauda arvensis, Skylark
Veldleeuwerik, Skylark
 Lekker brutaal zo
Altijd alert

In dit vogelmoment staat de veldleeuwerik centraal. In oude vogelboeken wordt hij nog omschreven als een algemene broedvogel van akkerland, weidegebied, duinen en heidegebieden. Dat was in de 60er jaren, maar daarna is het helaas sterk bergafwaarts gegaan. Door SOVON wordt de huidige broedpopulatie geschat op circa 50.000 exemplaren, maar dat is maar nog maar een klein percentage van de aantallen die er ooit waren. Thans gaat men ervan uit dat de broedpopulatie met circa 5% per jaar terugloopt.
Vroeger kon je hem overal op open en vlak grasland, bouwland, heidegebied en duinen waarnemen. Tegenwoordig is hij in de duinen als broedvogel vrijwel verdwenen en op grasland en akkerland sterk afgenomen. Op grootschalige heidegebieden is de afname het minst. Oorzaken zijn de verruiging van de duinen, vergrassing van heidegebieden, intensivering van de landbouw en het vroege en vele maaien van grasland. Zowel het voedselaanbod als de nestelmogelijkheden zijn daardoor sterk teruggelopen.
De meeste van ons kennen hem door zijn zang vanuit een hoge positie in de lucht in een min of meer biddende houding. Hij komt vervolgens in een soort steile zeilvlucht naar beneden en als hij op de grond is zie je hem niet meer. Als je hem op de grond ziet is hij moeilijk te onderscheiden van de graspieper als hij zijn kuif niet heeft opgezet. Door die kuif wordt hij ook vaak aangezien voor een kuifleeuwerik, maar die is vrijwel uit ons land verdwenen.
Zij beginnen medio april met broeden in een nest dat in de lage vegetatie op de grond is gemaakt. Het legsel bestaat uit 3-6 eieren die door het vrouwtje worden uitgebroed in circa 11 dagen. De jongen verlaten het nest wel na 10 dagen maar het duurt dan nog wel ruim een week voor ze kunnen vliegen. Een kwetsbare periode waarin veel jongen slachtoffer worden van rovers dan wel van het maaien. Veldleeuweriken moeten daarom meerdere legsels per jaar grootbrengen om voldoende nageslacht te kunnen produceren. Door de hoge maaifrequentie op grasland en de intensivering van de landbouw lukt dat niet meer.

Bij ons is hij min of meer een standvogel. Een groot deel van “onze” broedvogels trekt in het najaar weg om te overwinteren in Frankrijk of verder zuidelijken zij komen vanaf eind januari weer terug. Tegelijk overwinteren hier nogal wat veldleeuweriken uit ScandinaviĆ«, waardoor hij een vrij algemeen wintergast is. Omdat in de winter zijn voedsel bestaat uit graan en zaden zijn ze dan wat vaker te zien op akkerbouwgebieden.

Iedereen bedankt voor de reacties op mijn vorige blog. Reacties,opmerkingen en vragen zijn altijd welkom.

donderdag 8 mei 2014

VOGELMOMENT GRUTTO

Grutto, Limosa limosa, Black-tailed Godwit: zomaar op een landweggetje
Grutto in een lentewei
Mooi aan de kant van de sloot
 Hier zie je mooi zijn tongetje
 Hij is net neergestreken op zijn paal
 Zo even de vleugels intrekken
 Met zijn allen opvetten in het vroege voorjaar
 Mooi zo in tegenlicht
even een eigenwijs kopportretje

Ik heb al vaker een vogelmoment besteed aan de Grutto. Echter als koning van de weidevogels verdient hij altijd aandacht en zeker omdat zij het lang niet gemakkelijk hebben in ons land. Het maakt niet uit of het de kievit is of de grutto dan wel de tureluur. Allemaal hebben ze het moeilijk en de aantallen lopen sterk terug. Zelfs de graspieper ontkomt helaas niet aan de terugval in aantallen. Ondanks alle beschermingsmaatregelen blijven de aantallen teruglopen. Hopelijk gaat het nieuwe beleid waarin wordt ingezet op het realiseren van grotere gebieden waarin zij beschermd worden zijn vruchten afwerpen. Het huidige beleid leidt tot een te grote versnippering van kleine gebiedjes en is niet effectief.
Intensivering van de landbouw is niet te stoppen, dus moet er grotere gebieden komen waarin beschermende maatregelen worden genomen, waardoor weidevogels te zien blijven in ons land. Ons weidelandschap is uniek en weidevogels zijn daar bepalend voor en dat zal zo moeten blijven.
De Grutto is het boegbeeld van de weidevogels en verdient dus een jaarlijks vogelmoment. Op dit moment zijn ze allemaal weer in hun broedgebied en kun je de eerste kuikens alweer zien. Als je nu in de weidegebieden loopt is het een luid gekrakeel van grutto’s die hun nest verdedigen tegen indringers. Prachtige momenten die je niet mag missen.
Als de jongen eind juni c.q. begin juli vliegvlug zijn en helemaal voor zichzelf kunnen zorgen, vertrekken de ouders alweer naar hun overwinteringsgebieden in Afrika. De jongen vetrekken later en weten waar zij heen moeten omdat zowel die kennis als hun orientatievermogen aangeboren is.
Kortom geniet van de grutto’s en alle andere weidevogels in deze tijd van het jaar en steun waar mogelijk initiatieven om ze te beschermen.
Kijk daarvoor op de site van vogelbescherming www.vogelbescherming.nl   of via de site