Welkom op de vogelblog van Peter van de Beek



Op deze blog plaats ik mijn vogelmomenten.
Dat zijn fotos die ik maak van onze nederlandse vogels en voorzie van een korte eenvoudige toelichting. Het is even een moment om stil te staan bij onze vogels. Je kunt lezen en zien hoe interessant en mooi ze zijn. Daardoor merk je ook dat ze eigenlijk overal om je heen zijn.
Tevens plaats ik informatie over leuke vogelkijkplaatsen.
Ik hoop dat je door deze vogelmomenten bewuster naar vogels gaat kijken
en dat het beginnende vogelaars helpt bij herkenning en kennisontwikkeling.
Als je de vogelmomenten automatisch wilt ontvangen dan kun je je aanmelden met je emailadres.

vrijdag 20 december 2013

VOGELMOMENT KERST EN NIEUWJAAR

Kramsvogel, Turdus pilaris, Fieldfare

 
Deze wintergast vind genoeg bessen en als het moet ook fruit in de tuinen. Het voeren van vogels in de winter en het zorgen voor winteropvang vinden wij gelukkig de  gewoonste zaak van de wereld en dat moet ook vooral  zo blijven.
Wat ook moet blijven is dat wij de zorg voor de zwakkeren en ouderen in onze samenleving  niet uit het oog verliezen en als onze morele plicht blijven zien.
Dit is mijn wens voor het komende jaar.
 
Een mooi 2014

zondag 15 december 2013

VOGELMOMENT PIJLSTAART

Anas acuta, Pijlstaart, Northern Pintail, man


Mannetje pijlstaart (male pintail) in eclipskleed. Hij is vrijwel identiek aan het vrouwtje met uitzondering van de snavel die twee kleuren heeft.

In het laatste vogelmoment van dit jaar besteed ik aandacht aan de pijlstaart. Een prachtige sierlijke eend die hier vooral in de winter aanwezig is. Geen echte wintergast omdat hij het hele jaar in ons land aanwezig is. Het gaat echter maar om enkele tientallen paren waarvan er slechts een 30 tal paren tot broeden komt ( bron SOVON). Omdat die broedparen dan ook nog verdeeld zijn over plekken in en rond het IJsselmeer, het oostelijk deel van de Oosterschelde en de Waddeneilanden is de kans dat je ze ziet heel gering. In de winter komen hier veel meer pijlstaarten uit Scandinavië, alhoewel ook die aantallen fors zijn teruggelopen als gevolg van een verminderd voedselaanbod. De soort staat dan ook niet voor niets op de rode lijst van bedreigde broedvogels in ons land. Thans wordt geschat dat er ongeveer 10.000 stuks in ons land overwinteren en dan moet de winter niet te streng worden want dan trekken zij verder naar het zuiden van Europa.
Zij broeden dus hoofdzakelijk in het Noorden van Europa in bij voorkeur open landschap met ondiep water. Je ziet ze ook in veengebieden en natte heide- of duingebieden. Ook op ondergelopen stukken land kunnen zij zich vestigen. In de winter trekken zij naar baaien en riviermondingen aan de kust maar ook naar plassen en meren in het binnenland.
Zij behoren tot de grondeleenden wat betekent dat zij al zwemmend met de kop onder water naar voedsel zoeken, dat bestaat uit allerlei plantaardig materiaal maar ook uit waterdiertjes zoals slakjes en kreeftjes. Vooral tijdens het zgn. grondelen kun je heel goed de lange staart van het mannetje zien.
Het nest bestaat uit een met dons bekleed kommetje op de grond dat wordt gebouwd in lage dicht vegetatie. Het legsel bestaat uit 7 tot 9 geelachtige eieren die in ongeveer 23 dagen door het vrouwtje worden uitgebroed. De jongen verlaten vrijwel direct het nest en kunnen dan zelf voor hun eten zorgen. Zij kunnen na circa 50 dagen vliegen. Er is één legsel per jaar.
De mannetjes verruilen al in mei of juni het broedgebied voor het ruigebied en zij trekken dan vanaf september door naar de overwinteringsgebieden. Tijdens de rui krijgen de mannetjes het zgn. eclipskleed. Een tijdelijk verenpak waarin zij vrijwel identiek zijn aan de vrouwtjes en dus ook goed gecamoufleerd zijn. Een periode van ongeveer een maand waarin zij niet kunnen vliegen omdat zij zowel de slagpennen als de staartpennen tegelijk ruien. Ze zijn dan heel kwetsbaar en dan komt die camouflage wel goed uit.